Waarom Thirsty Suitors je aandacht verdient

En Doctor Who is weer eens te 'woke'

Author

Erwin Vogelaar
November 30, 2023

Waarom Thirsty Suitors je aandacht verdient

We hebben nog een hele maand te gaan, maar er wordt al volop teruggekeken naar het afgelopen jaar. Qua games gaat dat voornamelijk om grote titels zoals Baldur's Gate 3, The Legend of Zelda: Tears of the Kingdom en Alan Wake 2. Er is zoveel moois uitgekomen dit jaar, dat veel kleinere games ondergesneeuwd raken. Kijk alleen al naar hoe weinig indie games er genomineerd zijn bij The Game Awards.

Doorgaans speel ik liever kleinere games die iets nieuws doen, dan de volgende blockbuster. Afgelopen maand ben ik daarom bezig geweest om enkele nieuwe en oudere indiegames van dit jaar te spelen. Zo was ik heel erg blij met Chants of Sennaar, dat draait om het leren begrijpen van talen om zo mensen weer met elkaar in contact te brengen. En Season: A Letter to the Future, waarin je door een onbekende wereld fietst en deze vastlegt voordat alles ten einde komt. 

Met een blik op queerness in games is de game Thirsty Suitors eentje die je aandacht verdient. Deze game gaat over een jonge vrouw die terug gaat naar het dorp waar ze is opgegroeid om daar de relaties met haar exen en haar ouders te repareren. 

Seksualiteit en gender speelt daarbij een belangrijke rol. Zoals hoe haar Indiase moeder en Sri Lankaanse vader om zijn gegaan met de queerness van hun dochter, en hoe pijnlijk het kan zijn als een familielid dat belangrijke deel van je identiteit nooit benoemt. Een van haar exen worstelt met hun non-binariteit en cultuur, terwijl een ander op straat is gezet toen ze uit de kast kwam.

Thirsty Suitors is bovenal een enorm vrolijke en leuke game met een super creatief vechtsysteem, maar weet daarnaast hele sterke en belangrijke onderwerpen aan te stippen. 

Venba

Koken speelt een grote rol in Thirsty Suitors, waardoor de game mij terug deed denken aan Venba. In deze kleine game (die afgelopen zomer verscheen) volg je een Indiase vrouw die met haar man naar Canada is geëmigreerd. Op het moment dat het stel toch besluit terug te keren naar India, blijkt de vrouw zwanger te zijn.

De gameplay draait voornamelijk uit koken, waarbij je gerechten uit het kookboek van je oma maakt terwijl de tekst in de pagina’s grotendeels onleesbaar is geworden. Toch gaat de game niet om het maken van deze gerechten. Het gaat over waarom je het doet. Niet enkel om voor je gezin te zorgen, maar ook het diepe verlangen om je cultuur door te geven aan je kind die daar nadrukkelijk afstand van wil doen. 

Hoe tof is het dat we in één jaar twee games krijgen die draaien om koken en Indiase cultuur, vanuit twee totaal verschillende perspectieven. Door het spelen van de ene game, snap je meer van de personages in de andere game.

Dit soort games dompelen je onder in andere culturen, andere gebruiken en andere mensen, waardoor je wereld groeit. En ondanks de grote verschillen met hoe je zelf bent opgegroeid, ga je automatisch naar herkenning zoeken en vind je overeenkomsten.

AVG’tje

Wij aten thuis helaas geen gerechten waarvan het water in je mond loopt door alleen al de geur van alle kruiden. We hadden elke dag een AVG'tje en in het weekend spaghetti of nasi uit een zakje. Maar wat ik herkende is hoe mijn moeder elke dag het eten verzorgde voor haar gezin, en de momenten dat ik eten voor haar verzorgde toen zij dat niet meer kon.

Ik ben niet opgegroeid met ouders die naar dit land zijn geëmigreerd en moeite hebben met mijn andere manier van leven zoals in zowel Thirsty Suitors als Venba, maar ik ben wel opgegroeid in een christelijk gezin, wiens traditie ik achter heb gelaten.

Het is mooi hoe deze singleplayergames daardoor toch draaien om menselijke connectie. Iedereen heeft een bepaalde band met eten en iedereen heeft een relatie met hun ouders en mogelijke exen. Dat zijn perfecte startpunten om meer te leren over elkaar.

likes en dislikes

  • Het is weer de tijd van Spotify Wrapped, met lijstjes van de meest geluisterde artiesten en nummers in 2023. Dit zijn die van mij:

  • Doctor Who is terug, en hoe! In de eerste nieuwe special is onder andere te zien hoe miljoenen mensen blijven leven door het feit dat de dochter van Donna trans is. Menig kijker is nu boos dat Doctor Who te ‘woke’ is geworden, maar Doctor Who is altijd ‘woke’ geweest. In het UK van J.K. Rowling is de manier het onderwerp werd besproken in de eerste special heel belangrijk en krachtig.

  • Persona 5 Tactica geeft hoop voor een minder homofobe toekomst voor de Persona-reeks.

  • Mijn artikel over hoe gevaarlijk AI is voor de lhbtq+-gemeenschap (dat afgelopen zomer in Winq verscheen) is nu ook online te lezen.

Ik schreef onder andere…